บทสร้อยและสดุดีที่ 22

เพลงเทศกาลมหาพรตและปัสกา
สร้อยที่ 50
(รับ) ข้าแต่พระเจ้า ข้าแต่พระเจ้า เหตุไฉนจึงทอดทิ้งข้าพเจ้าเล่า

สดุดี 22

1. ส่วนข้าน้อย ถูกเกลียดและเดียดฉันท์ ดุจหนอนอันต่ำต้อยเดียรัจฉาน
เขาเยาะเย้ยเปรยด่าดั่งสาธารณ์ ถึงวงศ์วานหยามว่าให้อาดูร
เขาว่าเจ้าพึ่งพาพระเป็นเจ้า เหตุใดเล่าพระไม่เกื้อหนุน
เขาไม่รู้ลึกซึ้งถึงพระคุณ ทรงค้ำจุนชีพข้าฯ มาแต่เยาว์ (รับ)

2. อสูรร้ายต่างชิงวิ่งไล่รุก ดูประดุจฝูงสุนัขพบภักษา
เขาฉีกทิ้งมือเท้าเอาชีวา กัดมังสาแทะกระดูกถูกทารุณ
เหล่าศัตรูพากันจ้องมองดูข้าฯ เอาเสื้อผ้าข้าแบ่งปันกันว้าวุ่น
เสื้อคลุมทับจับฉลากหากมีบุญ โชคค้ำจุนเป็นเจ้าของดังต้องการ (รับ)

3. ข้าพระองค์จะเล่าให้เขารู้ ท่ามกลางหมู่ประชากรทุกถิ่นฐาน
ถึงสิ่งที่พระองค์ทรงบันดาล ให้ข้าฯ ผ่านพ้นภัยดังใจจินต์
จงสรรเสริญพระองค์เถิดผู้รับใช้ จงกราบไหว้แซ่ซ้องทุกท้องถิ่น
อิสราแอลจงวันทาเป็นอาจิณ ให้ทราบสิ้นจากฟ้าถึงบาดาล (รับ)